วันอาทิตย์ที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2553
คิดฮอต
วันจันทร์ที่ 27 กันยานี้ ที่ทำงานผมจะมีงานเลี้ยงส่งอธิปดี จะมีการแสดงจากเจ้าหน้าที่ภายในกรม แจ็คพ็อตมาตกที่ผมต้องแสดงกับเขาด้วย อ่าว ซวยแล้วกรู!ผมบ่น ขี้อายอย่างผมเนี๊ยนะจะให้ไปเต้น!!! ทุกวันนี้ใช้ชีวิตก็ลำบากมากแล้วไปกลับบ้านเจอคนเป็นร้อยครับเพราะอะไรผมถึงว่าอย่างนั้น ก็กรูขี้เหร่ไงพี่น้องครับ เยอะเลยด้วยคนบ้านนอกหน้ายิ่งกว่าบ้านนอกติดขอบชายแดนเลยจะดีกว่าเผลอๆข้ามไปเขมร ทั้งๆที่บ้านก็ใกล้ๆกรุงเทพ จะให้แสดงต่อหน้าคนที่มางานมาเพื่อกินๆๆดูๆๆเนี๊ยนะ โอ้!จอร์ด แสดงเป็นวง bodyslam เพลงคิดฮอต แถมตอนนี้ยังไม่ได้ซ้อมอีกด้วย แสดงห่วยๆออกมาจะยิ่งไปกันใหญ่ตอนนี้คิดมากสุดๆ จะมองหน้าใครได้ครับ ซักวันกรูเกิดรวยขึ้นมาจะโมฯมันทั้งหน้าเลย! พับผ่า--
วันจันทร์ที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2553
ขอโทษ..โฟรโด
จากไปแล้ว โฟรโดที่รักจากกันตลอดกาล ยังไม่ได้ร่ำลากันเลย ตั้งแต่ย้ายมาอยู่ที่บ้านผมก็แทบไม่ได้ดูแลมันทั้งหมดกลายเป็นภาระของพ่อ ยังทำใจไม่ได้ คิดขึ้นมาทีไรก็น้ำตาซึมขึ้นมา มันเป็นความผิดของผมทั้งหมด มันเป็นเช้าวันอาทิตย์ที่ 19 กันยา ประมาณ7โมงผมเพิ่งจะลืมตาแฟนวิ่งมาบอกว่าโฟรโดตายแล้วด้วยมาตื่นตระหนกเรารีบวิ่งไปดูที่กรงที่ต่ออย่างง่ายๆที่พ่อทำขึ้นจากเศษไม้และมีตะข่ายไนลอนสีฟ้าคลุมไว้กันยุงไว้ให้มันนอนตอนกลางคืน ภาพที่เราทั้งคู่เห็นตรงหน้าคือหมาที่เรารักมากที่สุด โฟรโดเป็นหมาพันธุ์พุดเดิ้ลขนสีนำตาลอ่อนๆอายุปะมาณ5-6ปี นอนนิ่งอยู่ในกรงผมนั่งและดูโฟรโด แล้วหันไปมองที่แฟนผม เธอน้ำตาซึม ผมเอามือไปจับตัวมันหันหน้ามาหาเรา ตัวโฟรโดเย็นเฉียบ เราไม่พูดอะไร ผมเอามือไปลูบที่หัวโฟรโด แล้วคิดว่าทำไมผมไม่มี่น้ำตาซักหยดนี่มันหมาที่เรารักมากที่สุด ผมนึกย้อนไปตอนที่ได้โฟรโดใหม่ๆ โฟรโดยังเล็ก เล็กมากเดินยังเซไปเซมาอยู่เลย และนึกขอโทษๆๆๆๆ ทั้งหมดเป็นความผิดของผม ผมแทบไม่ได้ดูแลมันตอนป่วย จนมันทรุดหนักถึงวันนี้วันที่เสียมันไป เสียใจนะโฟรโดเสียใจจริงๆเราทำอะไรไม่ได้แล้ว ถ้าเรามีเงินเราคงยื้อชีวิตและคงได้รับการดูแลการรักษาที่ดีกว่านี้นี่เราแค่พามันไปครีนิก เล็กๆ แถวบ้าน ทำได้..แค่นั้น..
พ่อเป็นคนขุดหลุมฝังโฟรโดมีดอกเข็มสีเหลืองปักอยู่ พ่อก็รักมันมากเช่นกัน.. ผ่านมา1วันแล้วความเสียใจมากขึ้นเรื่อยๆทุกที่คิดถึงมัน คิดถึงเหลือเกิน น้ำตาเริ่มซึมและไหล.. ยังอยากขอโทษ
"ขอโทษนะโฟรโด..ลูกรัก"
พ่อเป็นคนขุดหลุมฝังโฟรโดมีดอกเข็มสีเหลืองปักอยู่ พ่อก็รักมันมากเช่นกัน.. ผ่านมา1วันแล้วความเสียใจมากขึ้นเรื่อยๆทุกที่คิดถึงมัน คิดถึงเหลือเกิน น้ำตาเริ่มซึมและไหล.. ยังอยากขอโทษ
"ขอโทษนะโฟรโด..ลูกรัก"
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)